Nasza relacja z sesji naukowej Siostra naszego Boga.

12 kwietnia 2018 roku w Auli przy ul. Bernardyńskiej 3 w Krakowie odbyła się konferencja naukowa „Siostra naszego Boga – w przeddzień beatyfikacji Hanny Chrzanowskiej” zorganizowana przez Uniwersytet Jana Pawła II i Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych Oddział Małopolska. Wśród uczestników i gości znajdowali się między innymi: ks. biskup Jan Zając, przewodniczący Komitetu Organizacyjnego Beatyfikacji Hanny Chrzanowskiej wraz z osobami tworzącymi ten Komitet, rektor UPJPII ks. prof. Wojciech Zyzak, ks. dr Kazimierz Kubik, archidiecezjalny duszpasterz pielęgniarek, zaproszeni Czcigodni Prelegenci, studenci, prasa oraz wiele zainteresowanych osób.

Konferencję otworzył Ksiądz Arcybiskup Marek Jędraszewski słowami: Piękny tytuł: Siostra naszego Boga, nawiązujący do słynnego dramatu Karola Wojtyły o Bracie Albercie. Mówię o tym właśnie dlatego, że wczoraj otrzymałem „Pamiętniki, listy i notatki Hanny Chrzanowskiej”. (…) Wiemy jak bardzo bliską, wpierw alumnowi, potem księdzu, biskupowi, papieżowi Karolowi Wojtyle był Święty Brat Albert. A teraz odkrywamy postać z jego najbliższego kręgu, ale nie mierzonego bliskością serca. Między Hanną Chrzanowską a Karolem Wojtyła, była możliwość spotkania. W tej książce znalazłem dwa listy mówiące o nich. O ich bliskości, o ich służbie drugiemu człowiekowi – biednemu, choremu, potrzebującemu, a która wyrasta z jak najbardziej głębokich pokładów wiary w Boga. (…) Życzę państwu, aby dzisiejsza konferencja była jeszcze jedną okazją, by nie tylko poznać postać Służebnicy Bożej Hanny Chrzanowskiej i jeszcze bardziej zrozumieć jej rolę w najbliższym otoczeniu arcybiskupa Karola Wojtyły, ale by ta postać państwa inspirowała w tym jak szukać szczególnej syntezy osobistego życia, poświęcenia się dla innych i tego co najważniejsze – wiary i miłości wypływających z bliskości wobec naszego Zbawiciela.

 Rektor UPJPII ks. prof. dr hab. Wojciech Zyzak powiedział między innymi: trudno sobie wyobrazić lepsze miejsce konferencji na temat Hanny Chrzanowskiej niż Uniwersytet Papieski Jana Pawła II. O tej szczególnej więzi tych dwóch wielkich postaci mówił ksiądz Arcybiskup. Ja patrzę na tę więź szczególnie przez pryzmat Bożego Miłosierdzia. Święty Jan Paweł II przygotował swoje ostatnie rozważanie na modlitwę południową Regina coeli w niedzielę 3 kwietnia 2005 rok. Odszedł do Domu Ojca dzień wcześniej. Był to początek Niedzieli Miłosierdzia, Białej Niedzieli, w którą też odeszła Hanna Chrzanowska. Święty Jan Paweł II zakończył to rozważanie zdaniem, które jest rodzajem testamentu: jak bardzo świat potrzebuje zrozumienia i przyjęcia Bożego miłosierdzia.” (…) W wydarzenia: Rok Miłosierdzia, Rok Świętego Brata Alberta, kanonizacja Matki Teresy z Kalkuty, kanonizacja Świętego Jana Pawła II wpisuje się beatyfikacja Hanny Chrzanowskiej, która dla nas jest wzorem przekazywania Bożego Miłosierdzia względem drugiego człowieka czyli wspólnego przeżycia wartości i godności osoby ludzkiej.

 Ojciec prof. Zdzisław Kijas, pracownik Uniwersytetu Papieskiego, Papieskiego Wydziału Teologicznego w Rzymie napisał: Tytuł – Być blisko potrzebującego- Błogosławiona Hanna Chrzanowska. Wielka szkoda, ze jest tak słabo znana. Niemal cała Polska mówi o tajemnicy księdza Dolindo, o Świętym z Libanu czy Świętych z Italii, podczas gdy tylko wąskie grono osób wie, kim była Hanna Chrzanowska.(…) Jest doskonałym wzorem nie tylko dla pracowników służby zdrowia ale także dla wykładowców, studentów, nauczycieli, wychowawców, uczniów. Całe życie starała się być blisko potrzebującego odkrywając zarazem bliskość Boga.(…) Chciała pomagać mądrze. Być blisko w sposób inteligentny. Twórczy i odpowiedzialny.

Ks. prof. Grzegorz Godawa, pracownik UPJPII, od 2011 kapelan Hospicjum Domowego dla dzieci „Alma Spei” w wystąpieniu pt. „Idea opieki domowej realizowana dzisiaj” wskazał, jakie znaczenie w opiece hospicjum domowego ma postać Hanny Chrzanowskiej. Powiedział w szczególności: Można mówić o ciągłości między tym co wydarzyło się wiele lat temu do dzisiejszego dnia naszej konferencji i tego co będzie po niej(…). W tej ciągłości są umowne daty wydarzeń znaczących w życiu Hanny Chrzanowskiej o także w życiu Kościoła Krakowskiego. Rok 1958 to umowny rok rozpoczęcia działalności pielęgniarstwa domowego. Pierwsze rekolekcje w Trzebini – rok 196. 1973 to rok śmierci Służebnicy Boże. Ale potem rok 1981- data powstania pierwszego w Polsce Hospicjum św. Łazarza w Krakowie. I wreszcie dzisiaj rok 2018- rok beatyfikacji Hanny Chrzanowskiej. Jest to ciągłość myśli, doświadczeń Hanny Chrzanowskiej realizowanych również dzisiaj.(…).

Ksiądz Kazimierz Kubik, archidiecezjalny duszpasterz pielęgniarek i położnych wyjaśnił integralną wizje człowieka w posłudze Hanny Chrzanowskiej. Powiedział: integralna wizja to jest dostrzeganie człowieka w całości jego egzystencji, w całości jego bytu. To jest pełne spojrzenie   na człowieka we wszystkich wymiarach jego życia. Dla pielęgniarki czy lekarza tą pierwszą, najbliższa sferą zwłaszcza człowieka chorego jest jego ciało. Ale nie tylko ciało, bo w ślad za ciąłem zwraca baczną uwagę na psychikę chorego, na jego emocje. Lekarz wierzący, pielęgniarka wierząca odkrywa człowieka jako istotę duchowa. Jako osobę stworzona przez Boga na Jego obraz i podobieństwo. Obdarzonego niezbywalną godnością. Ta prawda o człowieku, w którym jest obecny ciepiący Jezus Chrystus, który dźwiga razem z Chrystusem Jego Krzyż, determinuje rodzaj, charakter posługi wobec tak rozumianej osoby.

 G. Kich