Pielgrzymka parafialna do Gietrzwałdu, 2-3.05.2024 r.

Tegoroczna majówka dla naszej wspólnoty parafialnej upłynęła pod znakiem pielgrzymowania do łaskami słynących wizerunków Matki Bożej na Podlasiu i Mazurach. Już 2 maja wyruszyliśmy na dwudniowe pielgrzymowanie do Świętej Lipki, Gietrzwałdu i Stoczka Klasztornego. Pierwszym przystankiem na pielgrzymim szlaku było sanktuarium w Świętej Lipce, nad którym opiekę roztaczają Księża Jezuici. Kult Najświętszej Marii Panny narodził się w Świętej Lipce na długo przed powstaniem sanktuarium. Zgodnie z tradycją, trwał od XIII w., po raz pierwszy źródłowo został potwierdzony w 1473 r. Związany był z cudowną figurką Matki Bożej, wyrzeźbioną przez skazańca, któremu darowano winy po wykonaniu rzeźby. Kościół został konsekrowany 15 sierpnia 1693 r. przez biskupa Jana Stanisława Zbąskiego. Ołtarz główny, ołtarze boczne, kunsztownie wykonane tabernakulum, organy, freski w kościele i w krużgankach, kuta brama, rzeźby w kamieniu i drewnie, dzieła artystycznego kowalstwa i ślusarstwa – to wszystko stanowi, że Święta Lipka jest „Perłą Baroku”- obiektem niezwykłej wartości zabytkowej, zaliczany do najwspanialszych okazów późnego baroku w Polsce. W ołtarzu głównym umieszczony jest obraz Matki Bożej, wzorowany na ikonie Matki Bożej z rzymskiej Bazyliki Większej Matki Bożej. Na zamówienie jezuitów wykonał go w 1640 r. Bartłomiej Pens, Belg mieszkający w Elblągu. Matka Boża w tym wizerunku jest czczona jako Matka Jedności Chrześcijan. Obraz został przyozdobiony koronami papieskimi 11 sierpnia 1968 r.

Wprost ze Świętej Lipki udaliśmy się do Gietrzwałdu, aby tam po krótkim odpoczynku nawiedzić miejsce jedynych uznanych przez Kościół objawień Matki Bożej na ziemiach polskich. Po wysłuchaniu zajmującej historii objawień i sanktuarium, przedstawionej przez jednego z Księży Kanoników Regularnych Laterańskich posługujących przy sanktuarium, uczciliśmy Matkę Bożą nabożeństwem majowym, a następnie z modlitwą różańcową udaliśmy się ku świętemu źródełku, znajdującemu się nieopodal sanktuarium. Gietrzwałd stał się sławny dzięki Objawieniom Matki Bożej, które trwały od 27 czerwca do 16 września 1877 roku. Głównymi wizjonerkami były: trzynastoletnia Justyna Szafryńska i dwunastoletnia Barbara Samulowska. Objawienia gietrzwałdzkie trwały od 27 czerwca do 16 września 1877 roku. Matka Boska ukazała się 160 razy. Nigdzie indziej na świecie objawienia nie powtarzały się tak często. W stulecie objawień biskup warmiński Józef Drzazga, na mocy decyzji Prymasa Polski i za pozwoleniem Stolicy Apostolskiej, specjalnym dekretem z 11 września 1977 zatwierdził kult objawień Matki Bożej w Gietrzwałdzie. W XV wieku postawiono tu jednonawowy kościół gotycki na podmurówce z kamienia. Konsekrował go 31 marca 1500 roku pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Panny Marii biskup Jan Wilde, sufragan warmiński. Kościół był wiele razy przebudowywany. Przed uroczystościami 100-lecia objawień Matki Bożej dokonano renowacji architektury i wnętrza kościoła. Przy prowadzącej do źródełka grabowej alejce postawiono piętnaście nowych kapliczek różańcowych, które wykonał rzeźbiarz Julian Kasprzycki z Myślenic według projektu architekta Sylwestra Kwiatkowskiego z Białegostoku. Na mocy bulli papieża Pawła VI z dnia 2 lutego 1970 roku kościół w Gietrzwałdzie otrzymał tytuł bazyliki mniejszej.

Uroczystość Matki Bożej Królowej Polski rozpoczęliśmy Mszą św. u Matki Bożej Gietrzwałdzkiej. Stamtąd ruszyliśmy wprost do Sanktuarium Matki Bożej Pokoju w Stoczku Klasztornym – pierwszym miejscu internowania Prymasa Tysiąclecia bł. kard. Stefana Wyszyńskiego (12.10.1953-06.10.1954). Dzieje Sanktuarium, historię i kult cudownego wizerunku Matki Bożej oraz wydarzenia związane z pobytem bł. kard. Stefana Wyszyńskiego w Stoczku Klasztornym przybliżyli nam opiekujący się obecnie Sanktuarium Księża Marianie. Kościół p.w. Nawiedzenia NMP w Stoczku wybudowano w latach 1639–1641 jako wotum dziękczynne po zakończeniu wojny ze Szwecją. Opiekę nad świątynią powierzono ojcom bernardynom. W ołtarzu głównym wykonanym w 1713 przez Krzysztofa Peuckera znajduje się cudowny obraz M.B. Stoczkowskiej sprowadzony tu przez biskupa Mikołaja Szyszkowskiego.  Wielkim czcicielem Bożej Matki i dobrodziejem Stoczka był Prymas Polski Kardynał Stefan Wyszyński. Internowany przez władze komunistyczne i uwięziony w opuszczonym i zimnym klasztorze w dniu 8 grudnia 1953 roku złożył Akt Osobistego Oddania się Matce Bożej, który później rozszerzył na cały naród w postaci Ślubów Jasnogórskich. Tutaj, w Stoczku dojrzewała w Nim myśl o Wielkiej Nowennie przed Millenium Chrztu Polski. W 1977 roku złożył także prymasowskie votum – bursztynowy różaniec. W klasztorze mieści się „Izba Pamięci” ku czci Prymasa, cela więzienna, a w kościele znajduje się poświęcona mu płaskorzeźba z brązu.

Korzystając z gościnności Księży Marianów posililiśmy się nieco przed drogą i – po krótkim odpoczynku w tutejszym ogrodzie – ruszyliśmy w drogę powrotną do domu. I tak – dzięki Bogu i ludziom – zakończyliśmy szczęśliwie kolejną pielgrzymkę śladem polskich sanktuariów maryjnych.