W sobotę 5 kwietnia 2025 r., Mszą św. wieczorną pod przewodnictwem JE bpa Jana Zająca, rozpoczęła się liturgia stacyjna w naszym kościele, którą zakończyła adoracja w ciszy. Pełną relację wraz z fragmantami homilii można znaleźć na stronie Archidiecezji Krakowskiej: https://diecezja.pl/aktualnosci/bp-jan-zajac-podczas-liturgii-stacyjnej-jedno-spotkanie-z-jezusem-wystarczy-aby-znalezc-sens-i-wartosc-zycia/
Kościoły stacyjne to świątynie, w których odprawia się stacje, a więc chodzi o miejsce, gdzie gromadzą się wierni i w swoisty sposób „zatrzymują się”, niepomni na zwykłe, codzienne zabieganie; towarzyszy temu refleksja i modlitwa. Tradycja Kościołów Stacyjnych narodziła się w pierwszych wiekach chrześcijaństwa. Nabożeństwu stacyjnemu tradycyjnie przewodniczył biskup miasta. W Rzymie był to papież lub wyznaczony przez niego reprezentant. Kościoły stacyjne zatem to historycznie wyznaczone miejsca, gdzie odbywa się msza św. biskupa ze swoim ludem. Tradycja kościołów stacyjnych w Rzymie była swego czasu tak silna, że jednym ze znaczeń łacińskiego słowa statio było po prostu „odwiedzanie oznaczonych kościołów Rzymu”. Kościoły stacyjne od dawna wyznaczane były na różne dni w ciągu całego roku w celu oddania czci męczennikom, ale w tradycji rzymskiej najważniejszą rolę odgrywały kościoły stacyjne wyznaczone na czas Wielkiego Postu. Tradycyjnie elementem pielgrzymowania stacyjnego było gromadzenie się w jednym kościele i przejście w procesji do wyznaczonego na dany dzień kościoła stacyjnego. Podczas procesji śpiewano litanię do wszystkich świętych. W Archidiecezji Krakowskiej zwyczaj pielgrzymowania do Kościołów Stacyjnych jest praktykowany od 2017 r.
Średniowieczny rzymski kościół św. Mikołaja „w więzieniu” (S. Nicola in Carcere) położony jest blisko Tybru, za Teatro Marcello, tuż koło rzymskiego getta i w niedalekiej odległości od Kapitolu. Wznosi się na terenach dawnego forum holitorium, czyli targu warzywnego starożytnego Rzymu. Nazwa kościoła wywołuje niejednokrotnie pewną konfuzję. Nie odnosi się bowiem do samego św. Mikołaja, który w więzieniu nie był, ale do terenu, na którym stoi obecny kościół. Data budowy kościoła nie jest dokładnie znana. Być może, pierwszą świątynię postawiono w tym miejscu już w VI w., ale nie jest to pewne. Przyjmuje się raczej, że powstała dopiero w VII w. Pod ołtarzem, w konfesji, umieszczono ciemnozieloną urnę z porfiru, gdzie przechowywane są szczątki św. Marcellusa i św. Faustinusa oraz innych nieznanych już nam pierwszych świętych (zob. H. Suchocka, Rzymskie Pasje. Kościoły stacyjne Wiecznego Miasta, Izabelin-Warszawa 2018, s. 286-293). Kościół św. Mikołaja w Krakowie – na wzór rzymskiej bazyliki S. Nicola in Carcere – jest kościołem stacyjnym w sobotę IV tygodnia Wielkiego Postu.
