Hanna Chrzanowska, Wspomnienia. [spisane w latach 1956-1960], na podst. oprac. A. Rumun – red. A.N., s. 1-4. I. WSPOMNIENIA DZIECIŃSTWA Rodzina 1. Jak to odgrzebać z przeszłości? Jaki był powód, że zostałam pielęgniarką? Różni mędrcy z „dzisiejszej rzeczywistości” mówią tak: dawne pielęgniarki – dawne, to znaczy przedwojenne, burżuazyjne i do…
Czytaj więcej Agnieszka Osiecka (pseud. Hanny Chrzanowskiej) cyt za: Myśl Narodowa nr 47/1938 str. 725 …POCIESZYCIELKO NASZA!… Mój kwiatuszek, mój synaczek zsiniał… Więcem go porwała na ręce Obronić, własny ciepłem spowinąć, Zgłuszyć oddech kwilący – w piosence… Nie obroniłam, nie ogrzałam, Jenom go w śmierć wśpiewała, wkołysała, Biły dzwony, grała jasna niedziela,…
Czytaj więcej Referat Hanny Chrzanowskiej wygłoszony dnia 14.II.1973 r. w Warszawie.[i] Apostolstwo świeckich w opiece nad chorymi. Reprezentuję parafialną opiekę nad chorymi – pielęgniarstwo parafialne wchodzące w skład Duszpasterstwa Chorych Metropolii Krakowskiej. To co powiem – powiem w imieniu tzw. stałych Parafialnych Opiekunek Chorych świeckich i zakonnych na podstawie naszego, blisko 16…
Czytaj więcej Pielęgniarka Polska Rok VIII. Maj-Czerwiec 1936 N r 12 . s. 217-226. Hanna Chrzanowska Miłosierdzie Skargi Dobiegamy do kresu roku, który we wspaniałych uroczystościach, wielu akademiach i w licznych publikacjach uczcił jednego z największych Polaków, księdza Piotra Skargę, obchodząc czterechsetlecie jego narodzin. Z całym społeczeństwem wielbimy w Skardze nauczyciela narodu…
Czytaj więcej